دیوار کاربران


مهدی
مهدی
۱۳۹۶/۰۲/۱۱

ما به سه طريق مى آموزيم ؛
اول انديشه ، كه اصيل ترين است .
دوم تقليد كه آسان ترين است .
سوم تجربه كه تلخ ترين است .

مهدی
مهدی
۱۳۹۶/۰۲/۱۱

ﯾﮏ ﺭﻭﺯ ﺍﺯ ﺧﻮﺍﺏ ﺑﯿﺪﺍﺭ ﻣﯽ ﺷﻮﯼ،
ﻧﮕﺎﻫﯽ ﺑﻪ ﺗﻘﻮﯾﻢ ﻣﯽ ﺍﻧﺪﺍﺯﯼ،
ﻧﮕﺎﻫﯽ ﺑﻪ ﺳﺎﻋﺘﺖ...
ﻭ ﻧﮕﺎﻫﯽ ﺑﻪ ﺧﻮﺩِ ﺧﻮﺩﺕ ﺩﺭ ﺁﯾﻨﻪ...
ﻭ ﻣﯽﺑﯿﻨﯽ ﻫﯿﭻ ﭼﯿﺰ ﻭ ﻫﯿﭻ ﮐﺲ ﺟﺰ ﺧﻮﺩﺕ ﺣﯿﻒ ﻧﯿﺴﺖ..!
ﻟﺒﺎﺳﻬﺎﯼ ﺍﺗﻮ ﮐﺸﯿﺪﻩ ﻏﺒﺎﺭ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﻣﻬﻤﺎﻧﯽﺍﺕ ﺭﺍ ﺍﺯ ﮐﻤﺪ ﺑﯿﺮﻭﻥ ﻣﯽﺁﻭﺭﯼ...
ﮔﺮﺍﻥﺗﺮﯾﻦ ﻋﻄﺮﺕ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺟﻌﺒﻪ ﺑﯿﺮﻭﻥ ﻣﯽﺁﻭﺭﯼ ﻭ ﺑﻪ ﺳﺮ ﻭ ﺭﻭﯼ ﺧﻮﺩﺕ ﻣﯽﭘﺎﺷﯽ...
ﺗﻪ ﻣﺎﻧﺪﻩ ﺣﺴﺎﺏ ﺑﺎﻧﮑﯽﺍﺕ ﺭﺍ ﻣﯽﺗﮑﺎﻧﯽ ﻭ ﺧﺮﺝ ﺧﻮﺩﺕ ﻣﯽﮐﻨﯽ...
ﯾﮏ ﺭﻭﺯ ﺍﺯ ﺧﻮﺍﺏ ﺑﯿﺪﺍﺭ ﻣﯽﺷﻮﯼ ﻭ ﺑﻪ ﮐﺴﯽ ﮐﻪ ﺩﻭﺳﺘﺖ ﺩﺍﺭﺩ، ﺑﺪﻭﻥ ﺩﻟﻬﺮﻩ ﻭ ﻗﺎﻃﻌﺎﻧﻪ ﻣﯿﮕﻮﯾﯽ ﺻﺒﺢ ﺑﺨﯿﺮ ﻋﺰﯾﺰﻡ، ﻭﻗﺖ ﮐﻢ ﺍﺳﺖ! ﻟﻄﻔﺎ ﻣﺮﺍ ﺑﯿﺸﺘﺮ ﺩﻭﺳﺖ ﺑﺪﺍﺭ!!
ﯾﮏ ﺭﻭﺯ،
ﯾﮑﯽ ﺍﺯ ﻫﻤﯿﻦ ﺭﻭﺯﻫﺎ ﻭﻗﺘﯽ ﺍﺯ ﺧﻮﺍﺏ ﺑﯿﺪﺍﺭ ﻣﯽﺷﻮﯼ ﻣﺘﻮﺟﻪ ﻣﯽﺷﻮﯼ
ﺑﺪﺗﺮﯾﻦ ﺑﺪﻫﮑﺎﺭﯼ، ﺑﺪﻫﮑﺎﺭﯼ ﺑﻪ ﻗﻠﺐ ﻣﻬﺮﺑﺎﻥ ﺧﻮﺩﺕ ﻫﺴﺖ...
ﻭ ﻫﯿﭻ ﭼﯿﺰ ﻭ ﻫﯿﭽﮑﺲ ﺟﺰ ﺧﻮﺩﺕ ﺣﯿﻒ ﻧﯿﺴﺖ...!

shadi1357
shadi1357
۱۳۹۶/۰۲/۱۰

یکشنبه تون عالی
حسین جان
ای ابرشعله ور هستی
میلادت بارش
رحمتی است برکویر
خشکیده دلهای ما
میلاد امام حسین
برعاشقان امام مبارک باد

+5

khoobyar
khoobyar
۱۳۹۶/۰۲/۰۹

آدم ها در اصل توان تحمل خوشبختی را ندارند ، طالبش هستند ، بی تردید ،
ولی همین که بهش برسند ،
حرص و جوش می زنند و خواب چیزهای دیگری را می بینند .

باغ گذر - مارگریت دوراس

dada1animal
dada1animal
۱۳۹۶/۰۲/۰۹

هرگز سرت را خم نکن،
همیشه آن را بالا نگه دار
و مستقیما در چشمان دنیا نگاه کن و بگو
من شکست ناپذیرم

داش غیرت.....................

مهدی
مهدی
۱۳۹۶/۰۲/۰۹

زیبـاترین هندسـه زندگی
ایـن اسـت که
پـلی
از امیـد بسـازی
بالاتـر از
دریـای نا امیـدی.

مهدی
مهدی
۱۳۹۶/۰۲/۰۹

بسیاری از مشکلات را نباید حل کرد، بلکه باید منحل کرد، چون زاییدۀ ذهن ماست. همیشه با افکار زیبایت زندگی کن، چون زندگی فقط با فکرهای تو زیبا می شود.

peyman0082
peyman0082
۱۳۹۶/۰۲/۰۸

بلاگ جدیدم: بیوگرافی
http://www.hamkhone.ir/member/34545/blog/view/273441/
حتما سر بزن

vahid2727
vahid2727
۱۳۹۶/۰۲/۰۸

در دنیای کوچیک خودت زندگی نکن.
چون هدف زندگی کاوش کردن
و کسب تجربه ست!

mkhm
mkhm
۱۳۹۶/۰۲/۰۶

از یک جایی به بعد یاد می گیری که دیگر خودت را درگیر "دوستت دارم" های بی سر و ته هیچ آدمی نکنی....

"دوستت دارم" هایی که مثل تکیه کلام،دائما ورد زبان اند و مخاطب هایش هر روز عوض میشوند....

از یک جایی به بعد میفهمی فکر کردن به آدمی که خودش هم تکلیفش را با"دلِ امروز عاشق و فردا فارغش" نمی داند،حماقت است...

اینکه تو هنوز درگیر عشق بی سرانجامت باشی و او غرق خوشی ها و سرگرم آدم های رنگ و وارنگ اطرافش،وفاداری نیست!!!!خیانت به خودت است...

فکر کردن به آدمی که هیچوقت ماندن را یاد نگرفت و عشق را نفهمید،اشتباه محض است...
بالاخره به خودت می آیی و میفهمی میتوانی با هر کسی خوشبخت بشوی به جز همین آدمی که یک روز فکر میکردی بودنش کنار تو خوشبختی محض است...