سبب اصلی زندگیه سخت من این است که نمی‌دانم جزئی از کدام داستان خواهم بود...
گویا می‌بایست جزئی از داستانی می‌شدم، اما مثل برگی از آن جدا افتادم ...

زندگی همچون بادکنکی است در دستان کودکی
که همیشه ترس از ترکیدن آن لذت داشتنش را از بین میبرد

سلام منو به وجدانت برسان ، اگه بیدار بود بپرس شب را چگونه آسوده میخوابی

کاش من دو نفر بودم...
یکی حرف می‌زد و یکی دیگر گوش می‌داد...
یکی زندگی می‌کرد و آن یکی به تماشای او می‌نشست...
چه خوب می‌توانستم خودم را دوست داشته باشم ولی اینطور نیست...
پس تصمیم گرفتم تنها باشم

"اگر برای کسی مهم باشی،
او همیشه راهی برای وقت گذاشتن
با تو پیدا خواهد کرد.
نه بهانه‌ای برای فرار
و نه دروغی برای توجیه!"

استعداد شگرف، بدون ارادهی آهنین معنی و مفهومی ندارد.

+5

آرامش آسمان شب سهم قلبتان باشد♡

و نورستاره ها روشنی بخش
تمام لحظہ هایتان!

خدایا ستاره‌هاۍ آسمانت را
سقف خانہ دوستانم ڪن
تا زندگیشان مانند ستاره بدرخشد

شبتون بخیر

ممنون

"كُلنّا سيئون في قصة أحدهم"

همه‌ی ما، لااقل در داستان زندگی یک‌نفر، بدیم.

تو چه می‌دانی آدَمی که به یک نقطه خیره مانده و به موسیقیِ دلخواهش گوش می‌دهد...
در آن نقطه‌ی کوچک که به آن خیره شده، چه چیزهایی می‌بیند...
چه چیزهایی می‌شِنود، و چه چیزهایی احساس می‌کند؟