شهرزاد را دیدی..

عشق زندگیش را گرفتند..
سکوت را شایسته دانست..
زندگی به رنگ اجبار را به او بخشیدند..
سکوت کرد..
تحقیر را با او آشنا کردند..
دم نزد..
اما..
امیدش را که گرفتند..
شکست..
عشق و زندگی و خوشی و هرچیز که داری را هم که ببازی..
امیدت که باشد میتوانی از نو بسازی..
اما..
وای به روزی که امیدت را بگیرند..
بی امید..
تمام خواهی شد..
هرگز..
امیدت را به کسی نبند...!

ادمک اخر دنیاست بخند

ادمک مرگ همینجاست بخند

دست خطی که تو را عاشق کرد

شوخی کاغذی ماست بخند

ادمک خر نشوی گریه کنی

کل دنیا سراب است بخند

ان خدایی که بزرگش خواندی

به خدا مثل تو تنهاست بخند

هرگز منتظر فردای خیالی نباش
سهمت را از شادی های زندگی ٬ همین امروز بگیر . . .

زندگی مثل اون قلعه ایه که تو ساحل با شن می سازیم
هرچقدر هم که قشنگ باشه …
هرچقدر هم که براش وقت گذاشته باشیم …
موقع برگشت نمی تونیم با خودمون ببریم ، باید همونجا بذاریمش و بریم

گَر وا نمیکنی گِره ای خود گِره مشو
ابرو گشاده باش چو دستت گشاده نیست . . .

همدیگر را یافتن
هنر نیست

هنر این است كه
همدیگر را گم نكنیم
آدمهای ساده را بی هیچ دلیلی
دوست بداریم
آدمهایی كه خودشان هستند
و نقش بازی نمی كنند

"سادگی"
شیكترین ژست زیبای دنیاست.

هیزم شکن وقتی خسته میشه که تبرش کند بشه نه هیزمش زیاد بشه.

تبر ما آدمها باورهامونه نه آرزوهامون.
تلاش نکن که زندگی را بفهمی
بلکه سعی کن از زندگیت لذت ببری...!

تلاش نکن که عشق را بفهمی
بلکه سعی کن که به عزیزانت عشق بورزی

و تک تک لحظه ها را عاشقانه زندگی کنی.

دل به هر کس مسپار...!!!

گرچه عشق باشد حکم دلداری،

فقط عشق نیست...

او به جز عشق باید،

لایق عمق نگاهت باشد

و کمی هم بیمار...

تا نگاه تو تسکین دهد روحش را...

دل به هرکس مسپار....!

ما انسان ها مثل مدادرنگی هستیم...

شاید رنگ مورد علاقه یڪدیگرنباشیم!!!

اما روزی ...

برای ڪامل ڪردن نقاشیمان؛

دنبال هم خواهیم گشت !..

به شرطی ڪه...

اینقدر نتراشیم همدیگر را تا حد نابودی..!

ﺯﻣﯿـــﻦ ﻗﺎﻧـﻮﻥ ﻋﺠﯿﺒﯽ ﺩﺍﺭﺩ؛

ﻫــﻔﺖ ﻣﯿﻠﯿـــﺎﺭﺩ ﺁﺩﻡ!

ﻭ ﻓﻘـﻂ ﺑـﺎ ﯾﮑﯽ ﺍﺯ ﺁﻧﻬــﺎ ﺍﺣﺴﺎﺱ ﺗﻨﻬـﺎﯾﯽ ﻧﻤﯽ ﮐﻨﯽ

ﻭ ﺧﺪﺍ ﻧﮑـــﻨد ﮐـﻪ ﺁﻥ ﯾـﮏ ﻧﻔـــﺮ ﺗﻨﻬﺎﯾﺖ ﺑﮕــــﺬﺍﺭﺩ،

ﺁﻥ ﻭﻗﺖ ﺣﺘﯽ ﺑﺎ ﺧﻮﺩﺕ ﻫـــﻢ

ﻏﺮﯾﺒـﻪ ﻣﯽ ﺷﻮﯼ!