شعر حافظ

این چه شوری است که در دور قمر می بینم / همه آفاق پر از فتنه و شر می می بینم

هر کسی روز بهی می طلبد از ایام/ علت آن است که هر روز بدتر می بینم

اسب تازی شده مجروح به زیر پالان / طوق زرین همه در گردن خر می بینم

هیچ رحمی نه برادر به برادر دارد / هیچ شفقت نه پسر را به پدر می بینم

ابلهان را همه شربت زگلاب و قند است / قوت دانا همه در خون جگر می بینم

دختران را همه جنگ است و جدل با مادر / پسران را همه بدخواه پدر می بینم

پند حافظ بشنو خواجه برو نیکی کن / که من این پند به از در و گوهر می بینم