حدس بزن چه شکلی هستم؟

درباره خود طناز جان:

به نسبت ارتباط کمی که باهات داشتم
خیلی خوب متوجه شدم که دختر آروم و مبادی آدابی هستی
محبت رو می‌بینی و خیلی خوب بلدی پاسخ محبت رو بدی

تصورم از ظاهرت:
یه دختر پوست گندمی با موهای صاف
خیلی اهل آرایش و قرتی بازی نیست

مائده جان این رو درباره من نوشتن
رها: احساس میکنم شبیه سالی هستی توی کارتون بابا لنگ دراز
_____________

جالب بود برام
یه جاهایی خودم رو شبیه به سالی می‌دونم و یه جاهایی نه

اما در کل فکر میکنم تصور دوری از من هست
یکم بیا نزدیک‌تر دختر

مرسی

سلااام سلاام
چون ی مدت از فضای همخونه دور بودم و مشارکتی توی بلاگ ها و ارائه ی نظر نداشتم حس میکنم مخاطب این مدل بلاگ های دوستان نیستم، ب همین دلیل مشارکت نمیکنم و از دور نظاره گرم. اما دلم نیومد نسبت به این بلاگ واکنشی نشون ندم.

منم اول از همه با خزان عزیز شروع میکنم، که خیلی انرژی مثبتن و همیشه حواسشون به همه هست. فکر میکنم دلیل اینکه دوستان از خزان شروع میکنن همین موضوع باشه.

هر وقت که بعد مدتها سر میزدم همخونه از روی دلتنگی، بی حوصلگی یا رفع خستگیو دور شدن از روزمرگیا میدیدم یه هدیه، پیام یا یه دیوار از خزان جان دارم. خیلی قشنگ بود برام واقعا و کلی از دیدنش ذوق میکردم.

از نظر من ایشون شخصیت حمایت گری دارن و همیشه مراقب اطرافیانشون هستن، حواسشون ب همه هست حتی با یه احوال پرسی ساده هم این حس خوب و بع اطرافیانشون منتقل میکنن که به یادشون هستن.( ولی هیچ وقت تو مسائل دیگران دخالت نمیکنن)
مقرراتی و منضبط هستن و چهارچوب و خط قرمزی دارن ک نه خودشون از اون چهارچوب عدول میکنن و نه ب کسی اجازه میدن اون رو نادیده بگیره.

البته اونقدر جدی و با جذبه هستن که کسی جرات همچین کاری رو نداره.
آدم امن و قابل اعتمادی هستن و به شدت با معرفت.
با جنبه و مهربون
و پر تلاش و خستگی ناپذیر.

سعادت حاصل نشد بیشتر باهاشون آشنا بشم ولی تصورات من از ایشون با همین میزان شناخت این بود.

درمورد ظاهرشون هم من همچین تصوری رو دارم که رسمی پوشن و جدی(عبوس و اخمو )

مائده : Maedee
دوستمه مهربون و کتاب دوست و آروم و درونگرا. خوب مینویسه. دوست خوبیه.
آهنگای خوشگلی گوش میده

* تصوراتم:
یه ترکیبی رو سالهاست ازش تو ذهنم دارم. ترکیب جودی ابوت و آن‌شرلی.
تو ذهنم شبیه کسیه که وقتی چیزی میخونه یا میشنوه یهو یه ابر گردالی میاد بالا سرش و میره تو فکر و دنبال جواب سوالاییه که تو سرش اومده.
رویا پرداز و شاید خیالباف (مث خودم )
دنبال یاد گرفتن و بهتر شدنه.
طبیعت رو خیلی دوست داره. و غذا رو. مث خودم

نظر و شناخت من از آرش:
خب خیلی ساله که میشناسمش.
اون اوایل که اصلا با هم حرف نزده بودیم فکرمیکردم تُخسه، و دوست داره چالش و حاشیه رو
البته اونموقع هممون حال و حوصله‌‌ی این کارا رو داشتیم و خیلی سر به سر همدیگه میذاشتیم تو سایت
ولی خب بعدا که دوست‌تر و آشناتر شدیم فهمیدم که چقدر با معرفته. (چون اینجا هست نمیگم به خیلیای دیگه هم گفتم اینو درموردش)
مهربونه، رفیق خوب و خیلیییی قابل اعتمادیه. و آروم و بی حاشیه. سرش تو کار خودشه.

حالا تصوراتم رو بگم:
حس میکنم دست پختشم خوبه، کل رستورانای خوب اطرافشون رو میشناسه باهاش بیرون رفتن و گردش خوش میگذره.
خوش مسافرته، زندگی رو سخت نمیگیره. فیلمای کمدی و درام دوست داره. از رانندگی خوشش نمیاد.
و بیشتر منطقیه تا احساساتی.
نمیدونم چقدر درست فکرمیکنم

باتشکر

درباره خزان هم بگم کلا از وقتی تو سایت شناختمش هیچ فرقی با الانی که سایت داره تعطیل میشه نکرده . همون دختر جدی و رسمی و مهربون و بشدت حافظه قوی ای داره قابل اعتماد . درمورد چهره و ظاهر تجسم خاصی ندارم ازش . درباره فرشته هم بگم چون از 15 سالگی اینجا بوده تقریبا بزرگ شده اینجا مهربون و خونگرم و باجنبه ، فکر نکنم کسی تو سایت باشه با فرشته مشکلی داشته باشه؟؟ اصلا یادم نمیاد شاید خودش با کسی مشکل داشته باشه ولی ندیدم کسی با فرشته بد باشه .

تصورم از خودت:
اوایل که باهات آشنا شده بودم در حد خوندن بلاگ‌هات و کامنت‌هات بود.
همیشه فکر میکردم خشک و مقرراتی و مغروری. یا از این مدل آدم‌ها که از هر جمله‌ای میخوان یه نکته علمی استخراج کنن و درموردش بحث کنن و چون خودم زیاد روی چیزی قفل نمیشدم و بیشتر تنهایی درمورد چیزایی که میخوندم فکرمیکردم، سعی میکردم خودمو تو اون موقعیتا و بحثا قرار ندم. سالای خیلی قبل‌تر یه مدت با آرین و بلاگ‌هاشم اینجوری برخورد میکردم ولی بعدا بیشتر باهاتون آشنا شدم و حرف زدن باهاتون لذت‌بخش شد
و البته خیلی هم یاد گرفتم

تصور ظاهریم رو قبلا گفتم بهت.
تو ذهنم یه دختر با استایل کلاسیک بود. مو کوتاه با کلاه فرانسوی و پالتوی بلند که تو کافه کتاب میخونه. یا تو اتاقش آهنگای کلاسیک فرانسوی گوش میکنه.
حتی تو ذهنم وقتی کامنت میذاشتی با همون قیافه تصورت میکردم (شاید بخاطر عکس پروفایلت )
یا موهای بلند خرمایی با پیراهن‌های بلند تابستونی که یه دوربین دستشه از هرچیزی که براش قشنگه عکس میگیره.

الانم که بیشتر میشناسمت بازم تو ذهنم نشستی تو اتاقت و مینویسی یا کتاب دستته و توش غرقی ولی این بار با اون چهره ای که ازت دیدم.
تصورات قبلیم کمرنگ شده.

سلاممممم.
چقدر خوب گفتی.
دارم فکر میکنم نظراتمو بگم