دوستي

تمام كوچه ها از برف و يخ پُر

نگاه ام روي يخ ها مي خورد سُر

ز حجم برف روي شاخه هايش

درختي در خيابان مي زند غُر

***********************

سكوت و جمعه و برف است و سرما

تنيده روي ذهن ام تور رويا

قلم در دست، در كنج اتاقي

نشسته شاعري تنهاي تنها

***********************
هوا بر دوش دارد كوله ي برف

زمين زيباست از منگوله ي برف

نياشوبد خدا را پاي گرگي

به روي دشت ها قيلوله ي برف

***********************

عشق یعنی آن نخستین حرفها

عشق یعنی در میان برفها

عشق یعنی یاد آن روز نخست

عشق یعنی هر چه در آن یاد توست

***********************

برف آمد و پاییز فراموشت شد

آن گریه ی یک ریز فراموشت شد

انگار نه انگار که با هم بودیم

چه زود همه چیز فراموشت شد ...

***********************

برف نو! برف نو! سلام، سلام

بنشین، خوش نشسته‌ای بر بام

پاکی آوردی ای امید سپید

همه آلودگی‌ست این ایام...