ایـران

توجه ! عضویت در کانال تلگرام همخونه (کلیک کنید)

عنوان خبر :
ایـران
تعداد نظرات : 32
ارسال شده در : ۱۳۹۳/۰۱/۱۲
نمايش ها : 1009

حــدود چـَند سال میگـذشت که ایـران نبـودَم،جـالب بود برام بعد این همه مـُدَت که اومده بودَم خیابـون ها حسـابیی تغییر کرده بودن!

ساختمــون ها سـَر به آسمــون کشـیده بودَن...قبلـاً بیشتــَر از دو طبـقه نبـود!

طـرز لبـاس پـوشیــدَن مـَردُم،حـرف زدنـآشون...!

حـتی نــوع غـذا خـوردَنـآ،همه فـَست فـُودی بـودَن...!

یا مـَن ایــران نبــودَم،یا ایــران خیلی تغییر کرده!

راننده تـآکــسی که سـوار ماشیــنش شده بودَم،همـَش از توی آیـنه مـَنو میـپایید...

راســتی اینـَم یادَم رفت بگـَم واسـه تحصیــل رفتــه بودَم کــشور هـزاران رَنگ و هزار طـَعـم هندوســتان

الان که دکتــر شده بودَم احساس مسـئولیـت نسبت به کشــورَم میکــردم

به مــحل قدیــم زندگــیم رفـتَم،چقــدر تغییــر کرده بود

احســاس غریــبی میــکردَم،هیچــکس و هیـچ چیــزی برام آشنــا نبــود!

راننده تاکــسی هم که همــش میگــفت خــآنوم کجــا بایــد بریــم،نمیـدونم مگــه پــولـشو نمیگــرفت که انقــدر عجــول بـود...

کــآری نداریــم،خلاصه بگـذریــم!

با زحـمت یه هــتل پیــدا کـَردَم واسه سکــونـَت چـَند روزه تا یه خــونه نقـلی پیدا کـُنَم...

یـآدمـِه یه پــِسـر بچـه تو محـلمـون بود!چقــدر دوستــش داشتـَم،البتــه ایـنَم بگـَما بچــه بودیـم دیگـه...!

یاده گـُذشـته که میـوفتـَم یه بغـضی گـَلـومُ میگـیره،کـآش میـدونســتَم چـِرا...!

دو سه سالـی میشـُد که پـِدر و مـآدرمم دیگــه نبـودَن

از پـنجـره هـُتل به شهـر نگـآه میکـردَم به آدمــآ،انگــار تا حـآلا آدَم ندیــده بودَم

خیــلــی برام عجــیب بــود،همـه جــا دود و ماشیــنی شده بود!

فـَردای اولیــن روزی که به ایـران اومـده بودَم،به یه بیمـارسـتان رفتـَم که اعـلام همکــاری کنـَم

خـُلاصه ایـنکه توی بیمـآرستان خیـلی دلـَم واسه ایـن آدمـآ میـسوخت

مـادری که گــریه میکـرد تا بچـه شـو عمل کـُنن!

امــّا ایـنا فقـط پــول میـخواستـَن!

نمیـدونَم چـرا ایـنکـآرو کـَردَم امـآ کـَردم همه هزیـنه عمـل اون بنده خدا رو خودم پرداخت کـردَم...!

دو روز بعـد هـَم رئیس بیمـارسـتان با کـمال احـترام،گـفت فـلانــی نبایـد این کـآرو میکـردی...!

بهم برخورده بود،که هموطنـام ایـن طوری شده بودَن...

دیگــه نرفتـَم بیمـارستان،چــَند روز بـعد هـم برگشـتم به همــون کــشوری که تــوش بودَم

اُونـجــا حداقــل ایــن طوری نبـود!نه دلم واسه کـَسی میـسوخت،نه کـسی رو داشتـَم!

سرگــَرم کـآری خـودَم بودَم،و بیمـآرستانـی که هنـدوستان به اِسم مـَن تاسیــس کـرده بود

▌║█║▌█│║▌║│█║▌║█║

☑اِمـشَبـَم نوشــتــَم!چــند ســطر حقیقــت،دوس ندارَم ایــن حقیقــت رو،اما بعضـی وقـتا بـَرعکـسَم میشـه ایـن قضیـه،خیـلیا هـَستن وجـدان ندارَن،شایـد خودَمم یکـش باشـَم،اَمـّا امیـدوارَم تو ایـن طوری نباشی فقـط پـُول باشه زندگیـت،پـَس زندگـی دیگـران چـی،میـدونَم حـرفام تلخـِه،تَلخـی رو دوس دارَم،چـون تلخـی زندگـی مردُم بیشـتر از شادیـاشـِه...!