★★★ مرد پاییزی ★★★

زیر بارون پرسه می زنم

توو خیابون خیسه پیرهنم

اشکام از چشمام دل نمیکنن ...

اونکه بیخیاله، بیخیال ولش

بیخیال ِ دنیای بی مرام ِ دلش

بیخیال ِ اونکه فقط فلسفش اینه:

" من که ردیفم، پ بقیه رو ولش! "

بیخیال دنیا و رقص نورش

که بیشتر از نونوایی داره قهوه خونه

بیخیال ِ قاتلای انسان دوستش

بیخیال ِ خائنای . . .

من و تو عجیب غریبیم

همه اینایی که گفتمو أ جیب خریدیم

ولی کجاشو دیدی! ما بدتر از ایناشم دیدیم...

آخه به هرکی حال دادم، بیشتر تگری زد

دنبال هدفای کوچیک ِ عملی تر رفت

هیچ خیالی نیستش،

برنده اونیه که ریالی نیستش...

ببین ، هنو همون کله شقم

ببین ، هنو همون کله پوکی

که فکر میکنی عاقل ترینی و

عاقلای دنیارو عابر میبینی...

ولی بیخیالش

هیشکی نیست توو یادش

میگی زنده باد عشق!

اینجا زشت ینی شدید بخندی و

عشق ینی علاقه ی شدید به قبلی

تو که واست هیچ فرقی نداره

پ بهتره چشاتو ندید ببندی

چیزی از این به بعد نیست

هیچی از این به بعد نیست . . .

زیر بارون پرسه می زنم

توو خیابون خیسه پیرهنم

اشکام از چشمام دل نمیکنن

دل نمیکنن...

تا روزا شد سرد و پاییزی

تازه فهمیدم تو قهرمان نیستی

حالا به من میگی مرد پاییزی

مرد پاییزی...

بیخیال ِ مردمی که نمیفهمنم

حتی پاره ای که دوره از تنم

بیخیال ِ اونایی که نمیخواستنم و

هی بهم میگفتن حرف راست نزن!...

بیخیال ِ مدلای قدبلندش

بیخیال ِ دزدای هنرمندش

بیخیال ِ اراذل و اوباش زبلشو

بیخیال ِ پلیسای بد بدنو چغرش

جوونای رقاصو دو ساعته میگیرن

اما صورت خواهرامو توو اسید میبینم

بیخیال ِ دخترای بی پناهش

بیخیال ِ دکترای بی سوادش

اونکه کرده دنیا داغش

یا اونکه مونده توو سینه آهش

بیخیال ِ تهدید و توپ و تشر

بیخیال ِ اصطلاح حقوق ِ بشر

بیخیال ِ اشکای آروم مادر

که توو خون ِ بچه هاش آروم می بارن

بیخیالی هرچی که سرم میارن

بیخیالم هرچی که سرت بیارن

توو دنیای من هیچی آروم نیست

چجوری با صدای من آرومی؟!

توو این جنگل درنده ای که

هیچی توش جنس ِ قانون نیست...

زیر بارون پرسه می زنم

توو خیابون خیسه پیرهنم

اشکام از چشمام دل نمیکنن

دل نمیکنن...

تا روزا شد سرد و پاییزی

تازه فهمیدم تو قهرمان نیستی

حالا به من میگی مرد پاییزی

مرد پاییزی . . .