دیوار کاربران
shadi1357
۱۳۹۳/۱۰/۱۳
دنبال کسی نباشید که همه مشکلات شما را حل کند |
|
Asemon
۱۳۹۳/۱۰/۰۹
برخیــــــــــز |
|
Asemon
۱۳۹۳/۱۰/۰۸
سر تا پایم را خلاصه کنند |
|
Asemon
۱۳۹۳/۱۰/۰۷
ﺑﺮﺍﯼ ﮐﺴﯽ ﮐﻪ |
|
Asemon
۱۳۹۳/۱۰/۰۶
ﺑﻪ ﺍﻧﮕﺸﺖ ﻧﺨﯽ ﺧﻮﺍﻫﻢ ﺑﺴﺖ |
|
Asemon
۱۳۹۳/۱۰/۰۴
زير تاريكي شب |
|
Asemon
۱۳۹۳/۱۰/۰۲
رویایِ راستینِ مرا خواب می برد |
|
maryam1352
۱۳۹۳/۰۹/۲۶
از عجایب زبان فارسی: جای خالی را با بله یا خیر پر کنید. آیا شما عقل ندارید؟ ... ندارم. عمرا کسی بتونه جواب بده! |
|
sonea
۱۳۹۳/۰۹/۲۵
دیشب بيخوابي زد به سرم، |
|
MISS_TINA
۱۳۹۳/۰۹/۲۵
omid1392 :
ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﻣﺮﮔﻢ ﻣﺮﺍ ﺩﺭ ﺩﻭﺭﺗﺮﯾﻦ ﻏﺮﻭﺏ ﺧﺎﻃﺮﺍﺗﺖ ﻫﻢ ﻧﺨﻮﺍﻫﯽ ﺩﯾﺪ ...
ﻣﻨﯽ ﺭﺍ ﮐﻪ ﻫﺮ ﻧﻔﺲ ﺑﺎ ﯾﺎﺩﺕ ﺍﻧﺪﯾﺸﯿﺪﻡ ﻭ ﻫﺮ ﻟﺤﻈﻪ ﺑﯽ ﺁﻧﮑﻪ ﺗﻮ ﺑﺪﺍﻧﯽ ﺑﺮﺍﯾﺖ ﺁﺭﺯﻭﯼ ﺑﻬﺘﺮﯾﻦ ﻫﺎ ﺭﺍ ﮐﺮﺩﻡ ... ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﻣﺮﮔﻢ ﻧﺎﻣﻢ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺫﻫﻨﺖ ﺗﺪﺍﻋﯽ ﻧﺨﻮﺍﻫﯽ ﮐﺮﺩ.. .ﻧﺎﻣﯽ ﮐﻪ ﺑﺮﺍﯾﺖ ﺑﯿﮕﺎﻧﻪ ﺑﻮﺩ ﺍﻣﺎ ﺩﺭ ﮐﻨﺎﺭﺕ ﺑﻮﺩ... . ﺑﯽ ﺁﻧﮑﻪ ﺧﻮﺩ ﺧﻮﺍﻫﺎﻥ ﺁﻥ ﺑﺎﺷﯽ ... ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﻣﺮﮔﻢ ﭼﺸﻤﺎﻧﻢ ﺭﺍ ﺭﻭﯼ ﮐﺎﻏﺬ ﻧﺨﻮﺍﻫﯽ ﮐﺸﯿﺪ... ﭼﺸﻤﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﻫﻤﻮﺍﺭﻩ ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ ﻏﻢ ﻫﺎ ﻭ ﺷﺎﺩﯼ ﻫﺎﯾﺖ ﺑﺎﺭﺍﻧﯽ ﺑﻮﺩ ﻭ ﻣﯽ ﺩﺭﺧﺸﯿﺪ ﻫﻨﮕﺎﻡ ﺩﯾﺪﻥ ﭼﺸﻤﺎﻧﺖ .... ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﻣﺮﮔﻢ ﮔﺮﻣﺎﯼ ﺩﺳﺘﺎﻧﻢ ﺭﺍ ﺣﺲ ﻧﺨﻮﺍﻫﯽ ﮐﺮﺩ.. . ﺩﺳﺘﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﺭﻭﺯ ﻭﺷﺐ ﺭﻭ ﺑﻪ ﺁﺳﻤﺎﻥ ﺑﺮﺍﯼ ﻟﺒﺨﻨﺪﺕ ﺩﻋﺎ ﻣﯽ ﮐﺮﺩﻧﺪ ... ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﻣﺮﮔﻢ ﺻﺪﺍﯾﻢ ﺭﺍ ﻧﺨﻮﺍﻫﯽ ﺷﻨﯿﺪ .... ﺻﺪﺍﯾﯽ ﮐﻪ ﮔﺮﭼﻪ ﺍﺯ ﻏﻢ ﭘﺮ ﺑﻮﺩ ﺍﻣﺎ ﺷﻨﯿﺪﻩ ﻣﯽ ﺷﺪ ﺗﺎ ﺑﮕﻮﯾﺪ ": ﺩﻭﺳﺘﺖ ﺩﺍﺭﻡ " ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﻣﺮﮔﻢ ﺧﻮﺍﺑﻢ ﺭﺍ ﻧﺨﻮﺍﻫﯽ ﺩﯾﺪ.... ﺧﻮﺍﺑﯽ ﮐﻪ ﺷﺎﯾﺪ ﺩﯾﺪﻧﺶ ﺑﺮﺍﯼ ﻣﻦ ﺁﺭﺯﻭﯾﻢ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺍﻣﯿﺪ ﭼﺸﻢ ﺑﺮ ﻫﻢ ﮔﺬﺍﺷﺘﻨﻢ.... ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﻣﺮﮔﻢ ﺭﺩ ﭘﺎﯾﻢ ﺭﺍ ﭘﯿﺪﺍ ﻧﺨﻮﺍﻫﯽ ﮐﺮﺩ ... ﺭﺩ ﭘﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﻫﻤﻮﺍﺭﻩ ﺳﮑﻮﺕ ﺷﺐ ﺭﺍ ﻣﯽ ﺷﮑﺴﺖ ﺗﺎ ﻣﻄﻤﺌﻦ ﺷﻮﺩ ﺗﻮ ﺩﺭ ﺁﺭﺍﻣﺶ ﺧﻮﺍﻫﯽ ﺑﻮﺩ .... ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﻣﺮﮔﻢ ﺑﺎﻏﭽﻪ ﯼ ﮔﻞ ﻫﺎﯼ ﺭﺯﻡ ﺭﺍ ﻧﺨﻮﺍﻫﯽ ﺩﯾﺪ... .ﺑﺎﻏﭽﻪ ﯼ ﮔﻞ ﺭﺯﯼ ﮐﻪ ﻫﺮ ﺭﻭﺯ ﻣﺰﯾﻦ ﮐﻨﻨﺪﻩ ﯼ ﮔﻠﺪﺍﻥ ﺍﺗﺎﻗﺖ ﺑﻮﺩ... ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﻣﺮﮔﻢ ﻧﺎﻣﻪ ﻫﺎﯼ ﻧﺎﺗﻤﺎﻣﻢ ﺭﺍ ﻧﺨﻮﺍﻫﯽ ﺧﻮﺍﻧﺪ ... .ﻧﺎﻣﻪ ﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﺳﺮﺍﺳﺮ ﺷﻮﻕ ﺍﺯ ﺗﻮ ﻧﻮﺷﺘﻦ ﺑﻮﺩ ... ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﻣﺮﮔﻢ ﺗﻮ ﺣﺘﯽ ﻗﺒﺮﻡ ﺭﺍ ﻧﺨﻮﺍﻫﯽ ﺷﻨﺎﺧﺖ... .ﺗﻮﯾﯽ ﮐﻪ ﺣﺘﯽ ﺭﻭﯼ ﻗﺒﺮﻡ ﺍﺯ ﺗﻮ ﻧﻮﺷﺘﻢ... .ﻧﻮﺷﺘﻢ ": ﺩﻭﺳﺘﺖ ﺩﺍﺭﻡ " ﻭ ﻧﻮﺷﺘﻢ ": ﺗﻮ ﻧﯿﺰ ﺩﻭﺳﺘﻢ ﺑﺪﺍﺭ " ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﻣﺮﮔﻢ ﺗﻮ ﺩﺭ ﺑﯽ ﺧﺒﺮﯼ ﺧﻮﺍﻫﯽ ﺑﻮﺩ .... ﺭﻭﺯﯼ ﺑﻪ ﺧﺎﮎ ﺑﺮ ﻣﯽ ﮔﺮﺩﻡ ﺳﺎﻝ ﻫﺎﺳﺖ ﻣﺮﺩﻩ ﺍﻡ ﻭ ﻓﺮﺍﻣﻮﺵ ﺷﺪﻩ ﺍﻡ ... ﺭﻭﺯﯼ ﮐﻪ ﺭﻩ ﮔﺬﺭﯼ ﻏﺮﯾﺒﻪ ﮔﺮﺩﻧﺒﻨﺪﯼ ﺭﻭﯼ ﺯﻣﯿﻦ ﭘﯿﺪﺍ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﮐﺮﺩ ﮐﻪ ﻧﺎﻡ ﺗﻮ ﺭﻭﯼ ﺁﻥ ﺣﮏ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ... ﻧﺎﮔﺰﯾﺮ ﮔﺮﺩﻧﺒﻨﺪ ﺭﺍ ﺧﺎﮎ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﮐﺮﺩ ... ﻗﺒﺮ ﺭﺍ ﺭﻭﯼ ﺁﻥ ﻗﺮﺍﺭ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺩﺍﺩ... ﺭﻭﯼ ﺗﭙﻪ ﺍﯼ ﮐﻪ ﺩﻭﺭ ﺍﺯ ﺷﻬﺮ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺗﻮ ﺣﺘﯽ ﺩﺭ ﺧﯿﺎﻟﺖ ﻫﻢ ﺁﻥ ﺗﭙﻪ ﺭﺍ ﺗﺼﻮﺭ ﻧﺨﻮﺍﻫﯽ ﮐﺮﺩ ... ﺁﻥ ﺭﻭﺯ ﻫﻮﺍ ﺑﺎﺭﺍﻧﯽ ﺳﺖ ﻭ ﻣﻦ ﻣﯽ ﺗﺮﺳﻢ ﮐﻪ ﻣﺒﺎﺩﺍ ﺗﻮ ﺩﺭ ﺟﺎﯾﯽ ﺑﺎﺷﯽ ﮐﻪ ﺧﯿﺲ ﺷﻮﯼ ﻭ ﭼﺘﺮﯼ ﺩﺭ ﺩﺳﺘﺎﻧﺖ ﻧﺒﺎﺷﺪ ... . ﻣﻦ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺑﺎﺭﺍﻥ ﻭ ﺧﯿﺲ ﺷﺪﻥ ﺍﺯ ﺁﻥ ﻋﺎﺩﺕ ﮐﺮﺩﻩ ﺍﻡ... . ﺑﻪ ﺭﺍﺳﺘﯽ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﻣﺮﮔﻢ ﻓﺮﺍﻣﻮﺵ ﺧﻮﺍﻫﻢ ﺷﺪ ... ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﻣﺮﮔﻢ ﭼﻪ ﮐﺴﯽ ﻓﺎﻧﻮﺱ ﺑﻪ ﺩﺳﺖ ﺑﺮ ﺳﺮ ﻗﺒﺮﻡ ﺑﺮﺍﯾﻢ ﻓﺎﺗﺤﻪ ﻣﯽ ﺧﻮﺍﻧﺪ؟ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﻣﺮﮔﻢ ﭼﻪ ﮐﺴﯽ ﺑﺎ ﺍﺷﮏ ﭼﺸﻤﺎﻧﺶ ﻏﺒﺎﺭ ﺑﺮ ﻗﺒﺮﻡ ﺭﺍ ﻣﯽ ﺷﻮﯾﺪ؟ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﻣﺮﮔﻢ ﭼﻪ ﮐﺴﯽ ﮔﯿﺘﺎﺭ ﺑﻪ ﺩﺳﺖ ﺁﻭﺍﺯﻩ ﺭﻓﺘﻨﻢ ﺭﺍ ﻣﯽ ﺧﻮﺍﻧﺪ؟ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﻣﺮﮔﻢ ﭼﻪ ﮐﺴﯽ ﺑﺮﺍﯼ ﻧﺒﻮﺩﻧﻢ ﺑﯽ ﺗﺎﺏ ﻭ ﻧﺎ ﺁﺭﺍﻡ ﻣﯿﺸﻮﺩ؟ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﻣﺮﮔﻢ ﭼﻪ ﮐﺴﯽ ﺑﻪ ﯾﺎﺩﻩ ﺳﻮﺧﺘﻦ ﺩﻟﻢ ﻟﺤﻈﻪ ﺍﯼ ﯾﺎﺩ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ ﻣﺮﺍ؟ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﻣﺮﮔﻢ ﭼﻪ ﮐﺴﯽ … ؟ ! |