دیوار کاربران


shadi1357
shadi1357
۱۳۹۳/۱۰/۱۳

دنبال کسی نباشید که همه مشکلات شما را حل کند

دنبال کسی باشید که نگذارد به تنهایی با آن مشکلات روبرو شوید
صبحتون بخیروشادی

Asemon
Asemon
۱۳۹۳/۱۰/۰۹

برخیــــــــــز
بسم اللہ بگو و مطمئڹ باش
خیلي با ارزشي
همیڹ ڪہ
خــــــــــداوند از روحش درتو دمیــــــــــده
همیڹ ڪہ
جهاڹ براي آرامشت آفریده شده
همیڹ ڪہ
خورشید هر صبح برای تو طلوع ميڪند
یعني
خیلي برای خدا عزیزی
پس
بخنـــــد
ببخش
مهرباڹ باش
و زندگي ڪڹ
فرصت ما تڪرار نمي شود
وعزیزانماڹ هم...
الهي تنتان سالم
دلتان شاد روحتان آرام

Asemon
Asemon
۱۳۹۳/۱۰/۰۸

سر تا پایم را خلاصه کنند
می شوم "مشتی خاک"
که ممکن بود "خشتی" باشد در دیوار یک خانه
یا "سنگی" در دامان یک کوه
یا قدری "سنگ ریزه" در انتهای یک اقیانوس
شاید "خاکی" از گلدان‌
یا حتی "غباری" بر پنجره
اما مرا از این میان برگزیدند :
برای" نهایت"
برای" شرافت"
برای" انسانیت"
و پروردگارم بزرگوارانه اجازه ام داد برای :
" نفس کشیدن "
" دیدن "
" شنیدن "
" فهمیدن "
و ارزنده ام کرد بابت نفسی که در من دمید
من منتخب گشته ام :
برای" قرب "
برای" رجعت "
برای" سعادت "
من مشتی از خاکم که خدایم اجازه ام داده:
به" انتخاب "
به" تغییر "
به" شوریدن "
به" محبت "
وای بر من اگر قدر ندانم…

Asemon
Asemon
۱۳۹۳/۱۰/۰۷

ﺑﺮﺍﯼ ﮐﺴﯽ ﮐﻪ
ﻣﯿﻔﻬﻤﺪ
ﻫﯿﭻ ﺗﻮﺿﯿﺤﯽ ﻻﺯﻡ ﻧﯿﺴﺖ

ﺑﺮﺍﯼ ﮐﺴﯽ ﮐﻪ
ﻧﻤﯿﻔﻬﻤﺪ
ﻫﺮ ﺗﻮﺿﯿﺤﯽ ﺍﺿﺎﻓﻪ ﺍﺳﺖ
ﺁﻧﺎﻧﮑﻪ ﻣﯿﻔﻬﻤﻨﺪ
ﻋﺬﺍﺏ ﻣﯿﮑِﺸﻨﺪ

ﺁﻧﺎﻧﮑﻪ ﻧﻤﯿﻔﻬﻤﻨﺪ
ﻋﺬﺍﺏ ﻣﯽ ﺩﻫﻨﺪ
ﻣﻬﻢ ﻧﯿﺴﺖ
ﮐﻪ ﭼﻪ " ﻣﺪﺭﮐﯽ " ﺩﺍﺭﯾﺪ
ﻣﻬﻢ ﺍﯾﻨﻪ
ﮐﻪ ﭼﻪ " ﺩﺭﮐﯽ " ﺩﺍﺭﯾﺪ
ﻣﻐﺰِ ﮐﻮﭼﮏ
ﻭ ﺩﻫﺎﻥِ ﺑﺰﺭﮒ
ﻣﯿﻞِ ﺗﺮﮐﯿﺒﯽِ ﺑﺎﻻﯾﯽ ﺩﺍﺭﻧﺪ
ﮐﻠﻤﺎﺗﯽ ﮐﻪ
ﺍﺯ ﺩﻫﺎﻥِ ﺷﻤﺎﺑﯿﺮﻭﻥ ﻣﯽ ﺁﯾﺪ
ﻭﯾﺘﺮﯾﻦِ ﻓﺮﻭﺷﮕﺎﻩِ ﺷﻌﻮﺭِ ﺷﻤﺎﺳﺖ
ﭘﺲ
ﻭﺍﯼ ﺑﺮ ﺟﻤﻌﯽ
ﮐﻪ ﻟﺐ ﺭﺍ
ﺑﯽ ﺗﺎﻣﻞ ﻭﺍ ﮐﻨﻨﺪ
ﭼﺮﺍ ﮐﻪ
ﮐﻢ ﺩﺍﺷﺘﻦ ﻭ ﺯﯾﺎﺩ ﮔﻔﺘﻦ
ﻣﺜﻞِ
ﻧﺪﺍﺷﺘﻦ ﻭ ﺯﯾﺎﺩﺧﺮﺝ ﮐﺮﺩﻥ ﺍﺳﺖ !
ﭘﺲ ﻧﮕﺬﺍﺭﯾﺪ
ﺯﺑﺎﻥِ ﺷﻤﺎ
ﺍﺯ ﺍﻓﮑﺎﺭﺗﺎﻥ ﺟﻠﻮ ﺑﺰﻧﺪ

Asemon
Asemon
۱۳۹۳/۱۰/۰۶

ﺑﻪ ﺍﻧﮕﺸﺖ ﻧﺨﯽ ﺧﻮﺍﻫﻢ ﺑﺴﺖ
ﺗﺎ ﻓﺮﺍﻣﻮﺵ، ﻧﮕﺮﺩﺩ ﻓﺮﺩﺍ
ﺯﻧﺪﮔﯽ ﺷﯿﺮﯾﻦ ﺍﺳﺖ، ﺯﻧﺪﮔﯽ ﺑﺎﯾﺪ ﮐﺮﺩ
ﮔﺮﭼﻪ ﺩﯾﺮ ﺍﺳﺖ ﻭﻟﯽ
ﮐﺎﺳﻪ ﺍﯼ ﺁﺏ ﺑﻪ ﭘﺸﺖ ﺳﺮ ﻟﺒﺨﻨﺪ ﺑﺮﯾﺰﻡ ،ﺷﺎﯾﺪ
ﺑﻪ ﺳﻼﻣﺖ ﺯ ﺳﻔﺮ ﺑﺮﮔﺮﺩﺩ
ﺑﺬﺭ ﺍﻣﯿﺪ ﺑﮑﺎﺭﻡ، ﺩﺭ ﺩﻝ
ﻟﺤﻈﻪ ﺭﺍ ﺩﺭ ﯾﺎﺑﻢ
ﻣﻦ ﺑﻪ ﺑﺎﺯﺍﺭ ﻣﺤﺒﺖ ﺑﺮﻭﻡ ﻓﺮﺩﺍ ﺻﺒﺢ
ﻣﻬﺮﺑﺎﻧﯽ ﺧﻮﺩﻡ، ﻋﺮﺿﻪ ﮐﻨﻢ
ﯾﮏ ﺑﻐﻞ ﻋﺸﻖ ﺍﺯ ﺁﻧﺠﺎ ﺑﺨﺮﻡ
ﯾﺎﺩ ﻣﻦ ﺑﺎﺷﺪ ﻓﺮﺩﺍ ﺣﺘﻤﺎ
ﺑﻪ ﺳﻼﻣﯽ، ﺩﻝ ﻫﻤﺴﺎﯾﻪ ﯼ ﺧﻮﺩ ﺷﺎﺩ ﮐﻨﻢ
ﺑﮕﺬﺭﻡ ﺍﺯ ﺳﺮ ﺗﻘﺼﯿﺮ ﺭﻓﯿﻖ ، ﺑﻨﺸﯿﻨﻢ ﺩﻡ ﺩﺭ
ﭼﺸﻢ ﺑﺮ ﮐﻮﭼﻪ ﺑﺪﻭﺯﻡ ﺑﺎ ﺷﻮﻕ
ﺗﺎ ﮐﻪ ﺷﺎﯾﺪ ﺑﺮﺳﺪ ﻫﻤﺴﻔﺮﯼ ، ﺑﺒﺮﺩ ﺍﯾﻦ ﺩﻝ ﻣﺎﺭﺍ ﺑﺎ ﺧﻮﺩ
ﻭ ﺑﺪﺍﻧﻢ ﺩﯾﮕﺮ ﻗﻬﺮ ﻫﻢ ﭼﯿﺰ ﺑﺪﯾﺴﺖ
ﯾﺎﺩ ﻣﻦ ﺑﺎﺷﺪ ﻓﺮﺩﺍ ﺣﺘﻤﺎ
ﺑﺎﻭﺭ ﺍﯾﻦ ﺭﺍ ﺑﮑﻨﻢ، ﮐﻪ ﺩﮔﺮ ﻓﺮﺻﺖ ﻧﯿﺴﺖ
ﻭ ﺑﺪﺍﻧﻢ ﮐﻪ ﺍﮔﺮ ﺩﯾﺮ ﮐﻨﻢ ،ﻣﻬﻠﺘﯽ ﻧﯿﺴﺖ ﻣﺮﺍ
ﻭ ﺑﺪﺍﻧﻢ ﮐﻪ ﺷﺒﯽ ﺧﻮﺍﻫﻢ ﺭﻓﺖ
ﻭ ﺷﺒﯽ ﻫﺴﺖ، ﮐﻪ ﻧﯿﺴﺖ، ﭘﺲ ﺍﺯ ﺁﻥ ﻓﺮﺩﺍﯾﯽ ....

Asemon
Asemon
۱۳۹۳/۱۰/۰۴

زير تاريكي شب
ديدن مهتاب قشنگ است.
چه خيالي است اگر بال ندارم؟
حس پرواز كه هست
حس پرواز قشنگ است.
قلمم
دفتر شعرم
همه را باد ربود
خبري نيست
رقص ژوليده نيزار قشنگ است.
در و ديوار اگر غم دارد
گريه كن
گريه قشنگ است.
به كسي كينه نگيريد
دل بي كينه قشنگ است
به همه مهر بورزيد.
به خدا مهر قشنگ است.
دست هر رهگذري را بفشاريد به گرمي
بوسه هم حس قشنگي است.
بوسه بر دست پدر.
بوسه بر گونه مادر
لحظه حادثه بوسه قشنگ است.
بفشاريد به آغوش عزيزان
پدر و مادر و فرزند
به خدا گرمي آغوش قشنگ است.
نزنيد سنگ به گنجشك
پر گنجشك قشنگ است
پر پروانه ببوسيد
پر پروانه قشنگ است.
نزنيد سنگ به هر زاغ سياهي
به خدا زاغ قشنگ است.
نسترن را بشناسيد
ياس را لمس كنيد
به خدا لاله قشنگ است.
همه جا مست بخنديد
همه جا عشق بورزيد
سينه با عشق قشنگ است.
بشناسيد خدا
هر كجا ياد خدا هست
هر كجا نام خدا هست
سقف آن خانه قشنگ است.

Asemon
Asemon
۱۳۹۳/۱۰/۰۲

رویایِ راستینِ مرا خواب می برد
دارد همه وجودِ مرا آب می برد
تصویرِ درد می شوم و زنگِ خاطرات
با خود مرا درونِ دلِ قاب می برد
می دانم این زلالیِ مظلومِ برکه است
که سنگ را به لذتِ پرتاب می برد

maryam1352
maryam1352
۱۳۹۳/۰۹/۲۶

از عجایب زبان فارسی: جای خالی را با بله یا خیر پر کنید. آیا شما عقل ندارید؟ ... ندارم. عمرا کسی بتونه جواب بده!

sonea
sonea
۱۳۹۳/۰۹/۲۵

دیشب بيخوابي زد به سرم،
.
.
.
.
.
منم زدم تو سرش ...
کصافط رو من دست بلند میکنه..

MISS_TINA
MISS_TINA
۱۳۹۳/۰۹/۲۵

omid1392 :
ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﻣﺮﮔﻢ ﻣﺮﺍ ﺩﺭ ﺩﻭﺭﺗﺮﯾﻦ ﻏﺮﻭﺏ ﺧﺎﻃﺮﺍﺗﺖ ﻫﻢ ﻧﺨﻮﺍﻫﯽ ﺩﯾﺪ ...
ﻣﻨﯽ ﺭﺍ ﮐﻪ ﻫﺮ ﻧﻔﺲ ﺑﺎ ﯾﺎﺩﺕ ﺍﻧﺪﯾﺸﯿﺪﻡ
ﻭ ﻫﺮ ﻟﺤﻈﻪ ﺑﯽ ﺁﻧﮑﻪ ﺗﻮ ﺑﺪﺍﻧﯽ
ﺑﺮﺍﯾﺖ ﺁﺭﺯﻭﯼ ﺑﻬﺘﺮﯾﻦ ﻫﺎ ﺭﺍ ﮐﺮﺩﻡ ...
ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﻣﺮﮔﻢ ﻧﺎﻣﻢ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺫﻫﻨﺖ ﺗﺪﺍﻋﯽ ﻧﺨﻮﺍﻫﯽ ﮐﺮﺩ..
.ﻧﺎﻣﯽ ﮐﻪ ﺑﺮﺍﯾﺖ ﺑﯿﮕﺎﻧﻪ ﺑﻮﺩ ﺍﻣﺎ ﺩﺭ ﮐﻨﺎﺭﺕ ﺑﻮﺩ...
. ﺑﯽ ﺁﻧﮑﻪ ﺧﻮﺩ ﺧﻮﺍﻫﺎﻥ ﺁﻥ ﺑﺎﺷﯽ ...
ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﻣﺮﮔﻢ ﭼﺸﻤﺎﻧﻢ ﺭﺍ ﺭﻭﯼ ﮐﺎﻏﺬ ﻧﺨﻮﺍﻫﯽ ﮐﺸﯿﺪ...
ﭼﺸﻤﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﻫﻤﻮﺍﺭﻩ ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ ﻏﻢ ﻫﺎ ﻭ ﺷﺎﺩﯼ ﻫﺎﯾﺖ ﺑﺎﺭﺍﻧﯽ ﺑﻮﺩ ﻭ
ﻣﯽ ﺩﺭﺧﺸﯿﺪ
ﻫﻨﮕﺎﻡ ﺩﯾﺪﻥ ﭼﺸﻤﺎﻧﺖ ....
ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﻣﺮﮔﻢ ﮔﺮﻣﺎﯼ ﺩﺳﺘﺎﻧﻢ ﺭﺍ ﺣﺲ ﻧﺨﻮﺍﻫﯽ ﮐﺮﺩ..
. ﺩﺳﺘﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﺭﻭﺯ ﻭﺷﺐ ﺭﻭ ﺑﻪ ﺁﺳﻤﺎﻥ ﺑﺮﺍﯼ ﻟﺒﺨﻨﺪﺕ ﺩﻋﺎ ﻣﯽ
ﮐﺮﺩﻧﺪ ...
ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﻣﺮﮔﻢ ﺻﺪﺍﯾﻢ ﺭﺍ ﻧﺨﻮﺍﻫﯽ ﺷﻨﯿﺪ ....
ﺻﺪﺍﯾﯽ ﮐﻪ ﮔﺮﭼﻪ ﺍﺯ ﻏﻢ ﭘﺮ ﺑﻮﺩ ﺍﻣﺎ ﺷﻨﯿﺪﻩ ﻣﯽ ﺷﺪ
ﺗﺎ ﺑﮕﻮﯾﺪ
": ﺩﻭﺳﺘﺖ ﺩﺍﺭﻡ "
ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﻣﺮﮔﻢ ﺧﻮﺍﺑﻢ ﺭﺍ ﻧﺨﻮﺍﻫﯽ ﺩﯾﺪ....
ﺧﻮﺍﺑﯽ ﮐﻪ ﺷﺎﯾﺪ ﺩﯾﺪﻧﺶ ﺑﺮﺍﯼ ﻣﻦ ﺁﺭﺯﻭﯾﻢ ﺑﻮﺩ
ﻭ ﺍﻣﯿﺪ ﭼﺸﻢ ﺑﺮ ﻫﻢ ﮔﺬﺍﺷﺘﻨﻢ....
ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﻣﺮﮔﻢ ﺭﺩ ﭘﺎﯾﻢ ﺭﺍ ﭘﯿﺪﺍ ﻧﺨﻮﺍﻫﯽ ﮐﺮﺩ ...
ﺭﺩ ﭘﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﻫﻤﻮﺍﺭﻩ ﺳﮑﻮﺕ ﺷﺐ ﺭﺍ ﻣﯽ ﺷﮑﺴﺖ
ﺗﺎ ﻣﻄﻤﺌﻦ ﺷﻮﺩ ﺗﻮ ﺩﺭ ﺁﺭﺍﻣﺶ ﺧﻮﺍﻫﯽ ﺑﻮﺩ ....
ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﻣﺮﮔﻢ ﺑﺎﻏﭽﻪ ﯼ ﮔﻞ ﻫﺎﯼ ﺭﺯﻡ ﺭﺍ ﻧﺨﻮﺍﻫﯽ ﺩﯾﺪ...
.ﺑﺎﻏﭽﻪ ﯼ ﮔﻞ ﺭﺯﯼ ﮐﻪ ﻫﺮ ﺭﻭﺯ ﻣﺰﯾﻦ ﮐﻨﻨﺪﻩ ﯼ ﮔﻠﺪﺍﻥ ﺍﺗﺎﻗﺖ ﺑﻮﺩ...
ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﻣﺮﮔﻢ ﻧﺎﻣﻪ ﻫﺎﯼ ﻧﺎﺗﻤﺎﻣﻢ ﺭﺍ ﻧﺨﻮﺍﻫﯽ ﺧﻮﺍﻧﺪ ...
.ﻧﺎﻣﻪ ﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﺳﺮﺍﺳﺮ ﺷﻮﻕ ﺍﺯ ﺗﻮ ﻧﻮﺷﺘﻦ ﺑﻮﺩ ...
ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﻣﺮﮔﻢ ﺗﻮ ﺣﺘﯽ ﻗﺒﺮﻡ ﺭﺍ ﻧﺨﻮﺍﻫﯽ ﺷﻨﺎﺧﺖ...
.ﺗﻮﯾﯽ ﮐﻪ ﺣﺘﯽ ﺭﻭﯼ ﻗﺒﺮﻡ ﺍﺯ ﺗﻮ ﻧﻮﺷﺘﻢ...
.ﻧﻮﺷﺘﻢ ": ﺩﻭﺳﺘﺖ ﺩﺍﺭﻡ "

ﻧﻮﺷﺘﻢ ": ﺗﻮ ﻧﯿﺰ ﺩﻭﺳﺘﻢ ﺑﺪﺍﺭ "
ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﻣﺮﮔﻢ ﺗﻮ ﺩﺭ ﺑﯽ ﺧﺒﺮﯼ ﺧﻮﺍﻫﯽ ﺑﻮﺩ ....
ﺭﻭﺯﯼ ﺑﻪ ﺧﺎﮎ ﺑﺮ ﻣﯽ ﮔﺮﺩﻡ
ﺳﺎﻝ ﻫﺎﺳﺖ ﻣﺮﺩﻩ ﺍﻡ ﻭ ﻓﺮﺍﻣﻮﺵ ﺷﺪﻩ ﺍﻡ ...
ﺭﻭﺯﯼ ﮐﻪ ﺭﻩ ﮔﺬﺭﯼ ﻏﺮﯾﺒﻪ
ﮔﺮﺩﻧﺒﻨﺪﯼ ﺭﻭﯼ ﺯﻣﯿﻦ ﭘﯿﺪﺍ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﮐﺮﺩ ﮐﻪ ﻧﺎﻡ ﺗﻮ ﺭﻭﯼ ﺁﻥ ﺣﮏ ﺷﺪﻩ
ﺍﺳﺖ...
ﻧﺎﮔﺰﯾﺮ ﮔﺮﺩﻧﺒﻨﺪ ﺭﺍ ﺧﺎﮎ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﮐﺮﺩ ...
ﻗﺒﺮ ﺭﺍ ﺭﻭﯼ ﺁﻥ ﻗﺮﺍﺭ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺩﺍﺩ...
ﺭﻭﯼ ﺗﭙﻪ ﺍﯼ ﮐﻪ ﺩﻭﺭ ﺍﺯ ﺷﻬﺮ ﺍﺳﺖ
ﻭ ﺗﻮ ﺣﺘﯽ ﺩﺭ ﺧﯿﺎﻟﺖ ﻫﻢ ﺁﻥ ﺗﭙﻪ ﺭﺍ ﺗﺼﻮﺭ ﻧﺨﻮﺍﻫﯽ ﮐﺮﺩ ...
ﺁﻥ ﺭﻭﺯ ﻫﻮﺍ ﺑﺎﺭﺍﻧﯽ ﺳﺖ ﻭ ﻣﻦ ﻣﯽ ﺗﺮﺳﻢ
ﮐﻪ ﻣﺒﺎﺩﺍ ﺗﻮ ﺩﺭ ﺟﺎﯾﯽ ﺑﺎﺷﯽ ﮐﻪ ﺧﯿﺲ ﺷﻮﯼ ﻭ ﭼﺘﺮﯼ ﺩﺭ ﺩﺳﺘﺎﻧﺖ
ﻧﺒﺎﺷﺪ ...
. ﻣﻦ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺑﺎﺭﺍﻥ ﻭ ﺧﯿﺲ ﺷﺪﻥ ﺍﺯ ﺁﻥ ﻋﺎﺩﺕ ﮐﺮﺩﻩ ﺍﻡ... .
ﺑﻪ ﺭﺍﺳﺘﯽ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﻣﺮﮔﻢ ﻓﺮﺍﻣﻮﺵ ﺧﻮﺍﻫﻢ ﺷﺪ ...
ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﻣﺮﮔﻢ ﭼﻪ ﮐﺴﯽ
ﻓﺎﻧﻮﺱ ﺑﻪ ﺩﺳﺖ ﺑﺮ ﺳﺮ ﻗﺒﺮﻡ ﺑﺮﺍﯾﻢ ﻓﺎﺗﺤﻪ ﻣﯽ ﺧﻮﺍﻧﺪ؟
ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﻣﺮﮔﻢ ﭼﻪ ﮐﺴﯽ
ﺑﺎ ﺍﺷﮏ ﭼﺸﻤﺎﻧﺶ ﻏﺒﺎﺭ ﺑﺮ ﻗﺒﺮﻡ ﺭﺍ ﻣﯽ ﺷﻮﯾﺪ؟
ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﻣﺮﮔﻢ ﭼﻪ ﮐﺴﯽ
ﮔﯿﺘﺎﺭ ﺑﻪ ﺩﺳﺖ ﺁﻭﺍﺯﻩ ﺭﻓﺘﻨﻢ ﺭﺍ ﻣﯽ ﺧﻮﺍﻧﺪ؟
ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﻣﺮﮔﻢ ﭼﻪ ﮐﺴﯽ
ﺑﺮﺍﯼ ﻧﺒﻮﺩﻧﻢ ﺑﯽ ﺗﺎﺏ ﻭ ﻧﺎ ﺁﺭﺍﻡ ﻣﯿﺸﻮﺩ؟
ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﻣﺮﮔﻢ ﭼﻪ ﮐﺴﯽ
ﺑﻪ ﯾﺎﺩﻩ ﺳﻮﺧﺘﻦ ﺩﻟﻢ ﻟﺤﻈﻪ ﺍﯼ ﯾﺎﺩ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ ﻣﺮﺍ؟
ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﻣﺮﮔﻢ ﭼﻪ ﮐﺴﯽ … ؟ !