وای آره دقیقا

اونموقع که داشتم زرت و زرت بلاگ میزدم فکر نمیکردم یه روزی باید یه سریاشو سیو کنم بذارم تو چمدونم یادگاری

کامنتا رو میخونم هم میخندم هم غصه‌م میشه

باز دوباره «خزان»...

در تاریکی

نه بُعد مکان مهم است

و نه زمان.

تو بگو

پشت پلک هایمان،

کجای زمان ایستاده ایم؟

در تاریکی

نه بُعد مکان مهم است

و نه زمان.

تو بگو

پشت پلک هایمان،

کجای زمان ایستاده ایم؟

اره بیشتر بیایم
من دارم بلاگای قدیمیم و نظراتو مرور میکنم

فعلا مهربون

امیدوارم همینجوری که میگین باشه

اوهوم متوقف نمیشه
درست فکر میکنین تو واقعیت اینقدر برون‌گرا و شلوغ نیستم

شاید سالها بعد در گذر جاده ها
بی تفاوت از کنار هم بگذریم و بگوییم...
این غریبه چقدر شبیه خاطراتم بود...

چطوررررررررین؟