پاییز کوچک من
دنیای سازش همه‌ رنگ­‌هاست
با یکدیگر
تا من نگاه شیفته­‌ام را
در خوش‌­ترین زمینه به گردش برم
و از درخت­‌های باغ بپرسم
خواب کدام رنگ
یا بی‌رنگی را می­‌بینند
در طیف عارفانه­‌ پاییز

شما تنها زمانی به قدرت نیاز دارید که قصد انجام کار مضری را داشته باشید

در غیر این صورت عشق برای انجام هر کاری کافی ست.

چارلی_چاپلین

+5

من ﻫﺎﺷﻤﻢ ! ﮐﻪ ﮐﺎﺭﮔﺮ ﮐﺎﺭﺧﺎﻧﻪ ﺍﻡ
ﺑﺎ ﯾﮏ ﺯﻥ ﻭ ﭼﻬﺎﺭ ﭘﺴﺮ، ﭼﻨﺪ ﺩﺧﺘﺮِ ...
ﺑﯽ ﺍﺗّﻔﺎﻕ ﺧﺎﺹ ﺑﻪ ﺟﺰ ﻣﺮﮒ ﻣﺎﺩﺭﻡ
ﺑﯽ ﻫﯿﭻ ﻋﺎﺷﻘﺎﻧﻪ ﻭ ﺑﯽ ﻫﯿﭻ ﺧﺎﻃﺮﻩ
ﺩﺭ ﻣُﺮﺩﮔﯽ ﺩﺍﺋﻤﯽ ﺧﻮﺩ ﺷﻨﺎﻭﺭﻡ
ﺍﺯ ﺫﺭّﻩ ﻫﺎﯼ ﺯﻧﺪﻩ ﯼ ﺧﻮﺩ ﮐﺎﺭ ﻣﯽ ﮐﺸﻢ
ﺗﺎ ﺷﺐ، ﻏﺮﻭﺭ ﻟﻪ ﺷﺪﻩ ﺩﺭ ﮐﺎﺭﺧﺎﻧﻪ ﺍﻡ
ﺗﺎ ﺻﺒﺢ، ﭘﺸﺖ ﭘﻨﺠﺮﻩ ﺳﯿﮕﺎﺭ ﻣﯽ ﮐﺸﻢ

ﻣﻦ ﺁﺗﻨﺎﻡ ! ﺳﺎﻝِ ﯾﮏِ ﺭﺷﺘﻪ ﯼ ﺣﻘﻮﻕ
ﺧﺸﻢِ ﺳﮑﻮﺕِ ﺟﻤﻊ ﺷﺪﻩ ﺩﺭ ﺗﺤﺼّﻨﻢ
ﻣﻦ ﺍﻋﺘﺮﺍﺽ ﻧﺴﻞ ﺟﻮﺍﻧﻢ ﺑﻪ ﻫﺮﭼﻪ ﻫﺴﺖ
ﺍﺯ ﺩﺭﺩﻫﺎﯼ ﺟﺎﻣﻌﻪ ﻓﺮﯾﺎﺩ ﻣﯽ ﮐﻨﻢ
ﻣﺸﺘﯽ ﮐﺘﺎﺏ ﻓﻠﺴﻔﯽ ﺍﻡ ﻻﯼ ﺟﺰﻭﻩ ﻫﺎ
ﺑﺤﺜﯽ ﺳﺮِ ﭼﮕﻮﻧﮕﯽ ﺭﺷﺪ ﺍﻗﺘﺼﺎﺩ
ﻫﺮ ﭼﻨﺪ ﺳﺎﻝ ﺑﺎ ﮔﺮﯾﻪ ﺭﺃﯼ ﻣﯽ ﺩﻫﻢ
ﺑﯽ ﻫﯿﭻ ﺍﻋﺘﻤﺎﺩ ﺑﻪ ﻫﺮﮔﻮﻧﻪ ﺍﻋﺘﻤﺎﺩ!

ﻣﻦ ﮐﻮﮐﺒﻢ! ﻫﻤﯿﺸﻪ ﺯﻥ ﺧﺎﻧﻪ ﺩﺍﺭﯼ ﺍﻡ !!
ﮐﻪ ﺳﺎﻝ ﻫﺎﺳﺖ ﺣﺮﻑ ﻧﺪﺍﺭﺩ ﺳﻠﯿﻘﻪ ﺍﻡ
ﻣﺨﺘﺺ ﺑﻪ ﺧﺎﻧﻮﺍﺩﻩ ﻭ ﺁﻗﺎﯼ ﺷﻮﻫﺮ ﺍﺳﺖ
ﻫﺮ ﻣﺎﻩ ﻭ ﺭﻭﺯ ﻭ ﺳﺎﻋﺖ ﻭ ﺣﺘﯽ ﺩﻗﯿﻘﻪ ﺍﻡ!
ﯾﺎ ﭘﺎﯼ ﻣﺎﻫﻮﺍﺭﻩ ﻋﺪﺱ ﭘﺎﮎ ﻣﯽ ﮐﻨﻢ
ﯾﺎ ﻓﮑﺮ ﺑﭽّﻪ ﺩﺍﺭ ﺷﺪﻥ ﺩﺍﺧﻞ ﺻﻔﻢ
ﯾﺎ ﭘﺎﯼ ﯾﮏ ﺍﺟﺎﻕ ﻗﺪﯾﻤﯽ ﺑﻪ ﻓﮑﺮ ﺷﺎﻡ
ﻣﻦ ﯾﮏ ﺯﻧﻢ ﮐﻪ ﻗﺎﺑﻞ ﻫﺮﺟﻮﺭ ﻣﺼﺮﻓﻢ

ﻣﻦ ﺻﺎﺩﻗﻢ! ﮐﻪ ﻋﻀﻮ ﺑﺴﯿﺞ ﻣﺤﻠّﻪ ﺍﻡ
ﺁﺯﺍﺩﯼِ ﺭﺳﯿﺪﻩ ﺑﻪ ﻣﯿﺪﺍﻥ ﺍﻧﻘﻼﺏ!
ﯾﮏ ﺟﺎﻧﻤﺎﺯ ﺧﺴﺘﻪ ﮐﻪ ﭘﻬﻦ ﺍﺳﺖ ﺳﻤﺖ ﻧﻮﺭ
ﭘﯿﺮﺍﻫﻦِ ﺳﻔﯿﺪِ ﯾﻘﻪ ﺑﺴﺘﻪ ﻭ ﮔﻼﺏ
ﻣﺪّﺍﺡ ﺭﻭﺯﻫﺎﯼ ﻏﺮﯾﺐِ ﻣﺤﺮﻣّﻢ
ﺁﻭﺍﺯ ﻃﺒﻞ ﻭ ﺳﻨﺞ ﺷﺮﯾﮑﻨﺪ ﺩﺭ ﻏﻤﻢ
ﺩﺭ ﻫﺮﭼﻪ ﻫﺴﺖ ﻭ ﻧﯿﺴﺖ ﺩﺭ ﺍﯾﻦ ﺷﻬﺮ ﻟﻌﻨﺘﯽ
ﺩﻧﺒﺎﻝ ﺭﺩّ ﭘﺎﯼ ﺑﻬﺸﺖ ﻭ ﺟﻬﻨﻤّﻢ

ﻣﻦ ﮐﺎﻭﻩ ﺍﻡ! ﮐﻪ ﺩﺍﺧﻞ ﮐﺎﻓﻪ ﺗﻤﺎﻡ ﺭﻭﺯ
ﻣﺸﻐﻮﻝ ﺑﺤﺚ ﻭ ﻗﻬﻮﻩ ﻭ ﺳﯿﮕﺎﺭﻡ ﻭ ﺣﺸﯿﺶ
ﮐﯿﻔﻢ ﻫﻤﯿﺸﻪ ﭘُﺮ ﺷﺪﻩ ﺍﺯ ﻓﯿﻠﻢ، ﺍﺯ ﮐﺘﺎﺏ
ﻣﻮﯾﯽ ﺑﻠﻨﺪ ﺩﺍﺭﻡ ﻭ ﯾﮏ ﻣﺘﺮ ﻭ ﻧﯿﻢ ﺭﯾﺶ
ﺳﯿﮕﺎﺭ ﺑﺮﮒ ﻣﯽ ﮐﺸﻢ ﺍﺯ ﺩﺭﺩِ ﻧﯿﺴﺘﯽ
ﯾﺎﺩِ ﻫﺰﺍﺭ ﺁﺩﻡِ ﺩﺭ ﺑﻨﺪ ﺩﺭ ﺳﺮﻡ
ﺩﺭ ﮐﻞّ ﺷﻬﺮ ﺗﻮﯼ ﺩﻟﻢ ﻓﺤﺶ ﻣﯽ ﺩﻫﻢ!
ﺗﺎ ﺷﺐ ﮐﻪ ﻣﯽ ﺭﻭﻡ ﺑﻐﻞ ﺩﻭﺳﺖ ﺩﺧﺘﺮﻡ

ﻣﻦ ﺍﺻﻐﺮﻡ ! ﮐﻪ ﻻﺕ ﺑﺰﺭﮒ ﻣﺤﻠّﻪ ﺍﻡ
ﺗﻨﻬﺎ ﺭﻓﯿﻖ ﻭﺍﻗﻌﯽ ﺍﻡ ﭼﻨﺪ ﺗﺎ ﻗﻤﻪ!
ﻣﺸﻐﻮﻝ ﺯﻭﺭﮔﯿﺮﯼ ﻭ ﮔﺎﻫﯽ ﺗﺠﺎﻭﺯﻡ!
ﺑﯿﺰﺍﺭﻡ ﺍﺯ ﺗﻤﺎﻣﯽ ﺍﯾﻦ ﺷﻬﺮ، ﺍﺯ ﻫﻤﻪ
ﻫﺮ ﺭﻭﺯ ﭼﺮﺥ ﺑﺎ ﻣﻮﺗﻮﺭ ﻭ ﺩﺯﺩﯼِ ﯾﻮﺍﺵ!
ﺷﺐ ﻫﺎ ﺑﺴﺎﻁ ﺑﻨﮓ ﻭ ﻗﻤﺎﺭ ﻭ ﻋﺮﻕ ﺧﻮﺭﯼ
ﺍﻣّﺎ ﻣﯿﺎﻥ ﺳﯿﻨﻪ ﯼ ﻣﻦ ﻗﻠﺐ ﻋﺎﺷﻘﯽ ﺳﺖ
ﺩﻝ ﺑﺎﺧﺘﻪ ﺑﻪ ﺩﺧﺘﺮ ﮐﻤﺮﻭﯼ ﭼﺎﺩﺭﯼ ...

شعر از استاد سید مهدی موسوی

بیهوده برای یکدیگر
‏سوگند وفای جاودان می‌خوریم
‏و پیمان عشق ابدی می‌بندیم
‏گاه فقط یک ساعت
‏کافی است
‏تا ما را از هم جدا کند...

لرد بایرون

هركسى يه اسمى تو زندگيش هست كه تاابد هرجايى بشنوه ناخودآگاه بر ميگرده به همون سمت
يا از روى ذوق
يااز روى نفرت
يااز روى حسرت