شهامت می خواهد
سرد باشی
اما گرم لبخند بزنی !
- جنسیت : مرد
- سن : 37
- کشور : ایران
- استان : قزوین
- شهر : قزوین
- فرم بدن : لاغر
- اندازه قد : 1.80
- رنگ مو : مشکی
- رنگ چشم : مشکی
- تیپ لباس : انتخاب كنيد
- سيگار : نمیکشم
- وضعیت زندگی : انتخاب كنيد
- اجتماع : انتخاب كنيد
- زبان : انتخاب كنيد
- برنامه مورد علاقه : انتخاب كنيد
- وضعیت تاهل : مجرد
- وضعیت بچه : ندارم
- وضعیت سواد : کارشناسی ارشد
- نوع رشته : علوم انسانی
- درآمد : متوسط
- شغل : آموزشگاه
- وضعیت کار : پاره وقت
- دین : مسلمان
- مذهب : شیعه
- دید سیاسی : چپ و اصلاح طلب
- خدمت : رفتم
- شوخ طبعی : شوخ طبع
- درباره من : انتخاب كنيد
- علایق من : انتخاب كنيد
- ماشین من : رانا
- آدرس وبلاگ : انتخاب كنيد
- غذای مورد علاقه : کباب کوبیده
- ورزش مورد علاقه : فوتبال
- تیم مورد علاقه : پرسپولیس
- خواننده مورد علاقه : شادمهر
- فیلم مورد علاقه : جدایی نادر از سیمین
- بازیگر مورد علاقه : حامد بهداد
- کتاب مورد علاقه : برگ اضافه
- حالت من : مهربون
- فریاد من : کاش بعضیا فکر نکنن همه مثه خودشونن! ;-)
- اپراتور : همراه اول
- نماد ماه تولد : آذر
- تعداد اخطار : نداره
- دلیل اخطار : انتخاب نشده
- هدر پروفایل : انتخاب كنيد
- آهنگ پروفایل : انتخاب كنيد
7 سال پيش
yasamanlm
When the door of happiness closes, another opens
But often times we look so long at the
Closed door that we don't see the one which has been opened for us
وقتی در شادی بسته می شود، در دیگری باز می شود
ولی معمولاً آنقدر به در بسته شده خیره می مانیم
که دری که برایمان باز شده را نمی بینیم
7 سال پيش
masih11
حکایت من ؛ حکایت کسی است که عاشق دریا بود ، اما قایق نداشت
دلباختۀ سفر بود ؛ همسفر نداشت
حکایت کسی است که زجر کشید ،اما ضجه نزد
زخم داشت و ننالید
گریه کرد ؛ اما اشک نریخت
حکایت من ؛ حکایت چوپان بی گله وساربان بی شترست !
حکایت کسی که پر از فریاد بود ، اما سکوت کرد ؛ تا همۀ صداها را بشنود.
7 سال پيش
ehsan028
عالی! تشکر
shab :
دلهای خام را به خرابات راه نیست
انگور چون رسید به میخانه می رسد
در غور معنی از ره صورت توان رسید
مشق خداپرست به بتخانه می رسد
صائب دل رمیده ما بس که نازک است
ز آواز پاشکست به این خانه می رسد
غزلیات »» صائب تبریزی
انگور چون رسید به میخانه می رسد
در غور معنی از ره صورت توان رسید
مشق خداپرست به بتخانه می رسد
صائب دل رمیده ما بس که نازک است
ز آواز پاشکست به این خانه می رسد
غزلیات »» صائب تبریزی
عالی! تشکر